De Nederlandse zomer veroorzaakt (z)onrust

Ik hou toch zo van de zomer! Ik denk mening mens met mij. Eigenlijk vind ik alles fijn aan de zomer, behalve dat-ie uiteindelijk weer ten einde komt. Zoals alle goede dingen in het leven. Helaas gaat mijn liefde voor de zomer gepaard met nog een naarstig verschijnsel: (z)onrust. Het woord zegt het eigenlijk al, zodra de zon zijn gezicht laat zien, word ik onrustig. Ik kan me zo voorstellen dat ik niet de enige ben die er last van heeft. Ik zal je uitleggen hoe zonrust tot stand komt en hoe ik ermee heb leren leven. 

Het ene moment lig je in april in je bikini, om vervolgens in mei de vorst in je neusharen te hebben staan.

De Nederlandse zomer, er is geen touw aan vast te knopen

Ik denk dat ze in Spanje, of ergens anders waar de zon zich niet alleen laat zien als-ie er zelf in zin heeft, vrijwel geen last hebben van zonrust. Mensen die in Spanje wonen kunnen er namelijk van op aan dat de zon er gewoon is op gezette tijden. Wij Nederlanders, weten nooit waar we aan toe zijn. Het ene moment lig je in april in je bikini, om vervolgens in mei de vorst in je neusharen te hebben staan. Geen touw aan vast te knopen! Het is een beetje zoals een los-vastige relatie, waarin je ook nog met anderen mag ketsen. Daar word je ook wantrouwig en onrustig van. De Nederlandse zomer heeft op mij hetzelfde effect. Er is geen pijl op te trekken, daarom controleer ik obsessief vijfentwintig keer per dag mijn weer-app. Da's net zoiets als stiekem de berichtjes van je lover lezen als-ie aan het poepen is. In plaats van mijn boy te controleren op onbehoorlijk Whatsapp-contact, controleer ik het weer op geheime regenbuien. The struggle is real! 

Wijn drinken op een terras is op zichzelf al best leuk, maar tel daar een zonnetje bij op en je hebt een formule voor succes.

De zon maakt alles leuker, zelfs stomme dingen

Omdat die gele gozert zich dus zo zelden laat zien in Nederland, wil ik iedere zonnestraal pakken die ik pakken kan. Je weet nooit wanneer de volgende mogelijkheid zich voordoet. Het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik een beetje tanorextisch ben aangelegd. Ik vind gewoon dat ik er veel appetijtelijker uitzie met een bruin kleurtje op m'n snavel. Eeuwig zonde als ik keihard heb liggen zweten voor mijn bronzige teint en het regent daarna twee weken. Dan kan ik weer van voor af aan beginnen! Behalve bruingekleurde bekkies brengt de zon nog vele andere voordelen met zich mee. Eigenlijk is alles leuker als de zon schijnt, zoals wijn drinken op een terras. Dit is op zichzelf al best leuk, maar tel daar een zonnetje bij op en je hebt een formule voor succes. Niet alleen worden leuke dingen nóg leuker door de zon; stomme of alledaagse dingen worden ook een stuk draagbaarder. Maandagochtend naar je werk fietsen, is vele malen leuker als de zon schijnt. Dat briesje door je haren, de warmte op je bol... Het is alsof iedereen op straat je toejuicht dat het vandaag is gelukt om uit je bed te komen. Bovendien ben je je er pijnlijk van bewust dat dit urenlang de enige buitenlucht is die je zal inademen. Daarom geniet je intens van dit mini-snoepreisje!

Als jij zit weg te pieteren op kantoor, lijkt het steevast alsof heel Facebook-land ergens ligt te bronzen met een ijskoude drank in z'n hand.

Office Life VS. De nederlandse zomer 

Spanjaarden vinden het waarschijnlijk heerlijk dat ze overdag in de airco van hun kantoor kunnen schuilen. Pleur op met die zon, denken ze. 'Hij komt m'n neus uit!' Voor Nederlanders is dat hele andere koek. De zon is hier een schaars goed, net zoals vrije dagen. Dus je komt er hoe dan ook niet onderuit dat je een aantal zonnige dagen aan je voorbij moet laten gaan. MAAR HOE? Want als jij zit weg te pieteren op kantoor, lijkt het steevast alsof heel Facebook-land ergens ligt te bronzen met een ijskoude drank in z'n hand. Dat doet iets met een mens! Na al die jaren in de kantoormolen is het me nog steeds niet gelukt om me aan mijn zonloze lot over te geven. Immer! Ik zoek naar de mazen in het systeem om dagelijks een paar luttele zonnestralen op te vangen. Tijdens de Nederlandse zomermaanden begin ik met werken before the crack of dawn. Het vereist een dijk van een ruggengraat om 's ochtends een uur eerder uit je bed te komen (zodat je ook een uur eerder present ben op de zaak) maar als jij om half vijf fluitend de tent verlaat voel je daar niks meer van. Denk je eens in wat je met dat extra zonuurtje kunt doen! Rond 17.00 uur kun je zeker te weten nog een tanline realiseren. Bovendien benut ik mijn lunchpauze to the max. Mijn collega's vinden het vreemd dat ik iedere dag heel ghetto met mijn bordje de straat oversteek, maar ik vind het vreemd dat zij dat niet doen. Jongens, pakken wat je pakken kan! Eruit zien als een kantoorlijk heb je voor een deel in eigen hand.

Heb jij ook last van het fenomeen zonrust? Of laat de Nederlandse zomer jou helemaal koud. Ik ben benieuwd op welke manier jij dit fantastische, maar tegelijker tergende seizoen overleeft. #durftevragen

Benieuwd wat ik dagelijks meemaak? Volg mij op Instagram!