Brief aan - Alleen reizen is écht niet eng

‘Waar heb jij het lef vandaan gehaald om helemaal in je eentje op reis te gaan? Ergens is dat ook nog wel een diep verlangen van mij, alleen vind ik het alleen zijn nog wel moeilijk én heb ik dus altijd de behoefte om eerder samen te gaan.’ Dat vroeg Jess vorige week aan mij.  

Hi Jess,

Dank voor je antwoord van vorige week over hoe je je relatie spannend houdt. Ik heb na jouw prachtige tips direct nagedacht over jouw vraag aan mij. Ik heb inderdaad z'n vijf jaar geleden het lef genomen om mijn backpack te pakken en alleen op reis te gaan.

Dreaming of the big apple

'Als ik later groot ben, ga ik naar Amerika', zei ik tegen mijn ouders toen ik erachter was gekomen dat (in mijn ogen) alle films in Amerika werden gemaakt. Mijn ouders namen mij destijds niet heel erg serieus, maar op de één of andere manier heeft 'het gaan naar Amerika' altijd in mijn hoofd gezeten.

Toen ik klaar was met mijn MBO4 opleiding wilde ik dolgraag HBO doen. Maar om nu direct door te stromen en weer vier jaar lang 'vast' te zitten vond ik toch nog een beetje angstig. Ik had destijds geen relatie en was vrij om te gaan en staan waar ik wilde. Dus besloot ik een tussenjaar te nemen, wat bestond uit 7 maanden werken en vier maanden reizen.

Nu lijkt het veel, eerst 7 maanden werken om vervolgens maar 4 maanden te gaan reizen, maar dat was het niet. In die maanden dat ik werkte had ik precies genoeg tijd om veel geld bij elkaar te sparen. Ik woonde nog bij mijn ouders en had vrijwel geen kosten, dus zo kwam er lekker wat geld binnen.

Alleen reizen

Ik was in de eerste instantie van plan om met een vriendin te gaan reizen, maar omdat we allebei een ander idee hadden van reizen besloten we toch maar apart te gaan. En eigenlijk vond ik dat ook fijn! Ik kon zo helemaal zelf bepalen waar ik heen kon gaan. Oké, mijn ouders hadden wel een paar landen verboden (zoals Cuba en Jamaica), maar ik had nog genoeg landen waar ik uit kon kiezen.

Uiteindelijk heb ik gekozen voor Californië (USA) en een deel van Zuid-Amerika. Omdat ik alleen ging reizen, heb ik gekozen voor groepen waar ik mij bij aan kon sluiten. En mijn ervaring is ontzettend goed geweest.

Mensen hebben vaak aan mij gevraagd 'maar voelde je dan niet alleen?', waarop ik antwoordde: het enige moment waar ik alleen was, dat was in het vliegtuig. Ik moest bij thuiskomst zelfs weer wennen aan het alleen slapen, aangezien ik altijd een tent/kamergenoot had tijdens mijn trips. Dus nee, alleen reizen is écht niet eng! Ik zou het juist iedereen aanraden!

De voordelen van alleen reizen:

• Je maakt sneller vrienden (ja écht!)
• Je wordt snel zelfstandig
• Juist omdat het spannend is, maakt dit het extra leuk
• Je kunt alles ZELF bepalen, je hoeft nooit rekening te houden met iemand.

Het enige 'nadeel' is wellicht dat je jouw reis wel kunt delen, maar niemand (buiten jezelf) het beleefd heeft. Ik heb dit nooit als een nadeel gezien, omdat ik bij anderen ook geen verwachting oplegde dat zij alles zouden begrijpen. Ik koester juist de herinneringen die ik destijds heb gemaakt (alleen), die niemand mij meer kan afpakken. 

Ik heb natuurlijk ook weer een nieuwe vraag voor jou. Het valt mij op dat jij altijd zo positief bent. Waar haal je die positieve energie toch vandaan? En hoe blijf je zo positief?