De keiharde waarheid over eerlijkheid

Ze belt aan. Héhé, eindelijk eventjes iets leuks. Even haar gedachten loslaten na al die weekenden dat het niet zo goed ging met haar. Wanneer de deur opengaat roept ze uit volle overtuiging 'Gefeliciteerd'! 'Dankjewel en kom binnen', is de reactie van de jarige. Terwijl ze haar jas ophangt hoort ze haar nog roepen: 'Hoe gaat het met jou?' Waarop ze automatisch reageert met: 'Goed hoor!'

'Het gaat wel goed hoor'

Terwijl ze de kamer binnen komt om netjes iedereen een hand te geven, galmt het antwoord nog door haar hoofd. Het gaat eigenlijk helemaal niet zo goed, denkt ze. Zal ik het haar vertellen? Op haar verjaardag.. Nee, daar zit ze eigenlijk helemaal niet op te wachten, denkt ze bij zichzelf.

Ondertussen komt ze bij de oma van de jarige aan, die ze nog goed kent van vroeger. Oma pakt haar bij de schouders beet. 'Ach, hoe is het dan met jou? Ben je afgevallen? Vroeger had je iets meer vet op je lichaam, gaat het wel goed met je?' 'Ja hoor het gaat prima', is haar antwoord. Ze zal oma toch helemaal niet lastigvallen met haar problemen.

Wanneer het 'verplichte' rondje van felicitaties voorbij is, zoekt ze een plek in de kring. Ze wil een strategisch plekje vinden naast iemand met wie ze gezellig kan praten. Terwijl ze snel naar de perfecte plaats zoekt, fluistert de jarige in haar oor: 'Ik zou maar daar gaan zitten, en ze wijst naar een lege stoel. 'Want als je daar gaat zitten, dan moet je al haar 'problemen aanhoren' en daar zit jij toch ook niet echt op te wachten?', zegt ze met een knipoog.

Braaf volgt ze het advies op van de jarige en komt naast één van haar tantes te zitten. 'Ach meid, jou heb ik lang niet gezien', schreeuwt ze in haar oor. Hoe gaat het met jou dan? En terwijl ze dit roept, slaat ze met een hand op haar knie. 'Ja, uuh gaat wel oke'. 'Nou, dat is fijn, en vervolgens vertelt ze anderhalf uur lang opgewekt over haar spelende hondjes, haar kinderen die het allemaal zo goed doen, haar leuke collega's en nog een keer over haar hondjes (met bijpassende foto's). 

De avond kruipt langzaam voorbij. Na anderhalf uur gaat 'tante' weer naar huis. Dan schuifelt ze naar de keuken om te kijken of er nog iets te drinken valt. Terwijl ze een glaasje witte wijn inschenkt, stormt de jarige op haar af. 'He, leuk dat je gekomen bent', roept ze en slaat tegelijkertijd een arm om haar heen. 'We spreken elkaar wel zo weinig, vind je ook niet?' 

Terwijl ze haar wijn achterover gooit, kijkt ze nog een keer de kamer in. Naast wie kan ik nu zitten, denkt ze bij zichzelf. Ze ziet wat oude mensen zitten, die met trots op de telefoon elkaars kleinkinderen showen. En ze ziet die vrouw, van wie haar verteld is om niet naast te gaan zitten. Daar staat mijn hoofd nu even helemaal niet naar, denkt ze nog.

Dan besluit ze naar huis te gaan. 'Ga je nu al weg?', vraagt de jarige. 'Sorry, ik ben een beetje moe', antwoord ze. Terwijl de jarige haar een vlugge zoen op haar wang geeft, roept ze nog: 'snel lunchen hoor!' Ze glimlacht, pakt haar jas en doet de deur achter haar dicht.

Eenmaal in haar bed bedenkt ze dat de avond haar meer energie heeft gekost, dan dat ze ervoor terug heeft gekregen. Dan gaat haar telefoon en ziet ze in haar beeldscherm een app, waarin staat: Gaat het wel goed met je? Je zag er niet zo heel goed uit vanavond. Ik had je verhaal graag aangehoord. X. Ze kijkt naar de naam, omdat ze het nummer niet herkend. En dan ziet ze het, het is die vrouw die zij moest vermijden.

Eerlijkheid - durf jij het aan?

Bij de koffieautomaat op het werk, tijdens gebak eten op een verjaardag, naast de bank bij je vriend of met een kop thee bij je vriendin. Hoe vaak zeg jij: 'Het gaat goed hoor.' Je kletst wat over het leven, de dagelijkse bezigheden en jullie wegen scheiden weer. Eerlijkheid heeft haar waarde verloren. We vragen wel, maar horen niet.

We antwoorden wel, maar luisteren niet. En ondertussen snacken we naar aandacht, naar het schouderklopje, naar iemand die echt vraagt hoe het met je gaat. Maar zeg nu zelf, hoe vaak hoor jij iemand zijn verhaal aan? Ben jij eerlijk naar jezelf en naar de ander? Mensen kunnen niet aanvoelen hoe het met jou gaat, zij zijn immers te druk met henzelf. En zeg nu zelf, dat ben jij toch ook?

Heb jij een verhaal dat jij graag wilt delen? Mail dan naar: redactie@theperfectyou.nl